هرگز نشد بیای پیشم بگیری دستای منو

بدونی من عاشقتم گوش کنی حرفای منو

تو بی وفا بودی ولی اون که برات می مرد منم

تا زنده ام دوست دارم اینه کلامه آخرم

من که نتونستم تو رو یه لحظه تنها بذارم

تو سردی خاطره هام بگم که دوست ندارم

دلم می خواد همین یه بار اشکامو پنهون نکنم

باور کنی تو رو می خوام غربتو زندونی کنم

بیام به شهر خاطرات غرق بشم توی نگات

دیوونه وار فدات بشم بمیرم من واسه چشات

اما هنوز فاصلمون دوره و دست من جداست

ترانه سکوت من تو بغض آخرم رهاست

کاشکی میشد فقط یه بار بیای بگی دوست دارم